سنتز الکتروشیمیایی پوشش پلی ارتو آنیسیدین بر روی آلیاژ آلومینیوم 5052 و بررسی خواص بازدارندگی از خوردگی آن در محیط سدیم کلرید 3/5 درصد

در طول سال ها، روش های مختلفی برای جلوگیری از تخریب آلومینیوم و آلیاژ های آن توسعه یافته اند. استفاده از پوششهای آلی، راه مناسبی برای حفاظت فلز از خوردگی میباشد، بهخصوص اگر خواص مکانیکی مناسبی نیز داشته باشد. یکی از مشکلات عمدهی صنعت، خوردگی فلزات و هزینههای ناشی از آن است که این هزینهها، فقط جنبه مالی نداشته و گاهی اوقات خسارات جبران نشدنی نیز بههمراه دارد. در این پژوهش پوشش همگن، یکنواخت و چسبنده پلیارتو آنیسیدین بر روی آلیاژ آلومینیوم 5052 بهروش الکتروشیمیایی با استفاده از اعمال چگالی جریان ثابت تهیه شده و توانایی حفاظت از خوردگی آن مورد بررسی قرار گرفته است. برای رسیدن به شرایط بهینه سنتز الکتروشیمیایی پوشش، جریان و زمان های مختلف مورد آزمایش قرار گرفت و اثرات هریک بر میزان بازدارندگی از خوردگی تعیین گردید. پوشش تهیه شده با روشهای طیفسنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (ftir)، طیفسنجی مریی- فرابنفش (uv-vis) و میکروسکوپ روبشی الکترونی (sem) شناسایی و تعیین ساختار شد. طیفسنجی نشان میدهد که پلیمر سنتز شده در حالت امرالدین قرار دارد که این حالت رساناترین حالت پلیمر میباشد که برای مقاصد خوردگی مناسب است. بازدارندگی از خوردگی پوشش ها در محیط خورنده سدیم کلرید 5/3 درصد با روش پلاریزاسیون و طیفبینی امپدانس الکتروشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان میدهد که جریان خوردگی از 5/484 برای الکترود شاهد به 0/012 میکرو آمپر بر سانتیمتر مربع در شرایط بهینه برای پلی ارتو آنیسیدین کاهش پیدا می کند. همچنین سرعت خوردگی الکترود پوشش داده شده با پلی ارتوآنیسیدین حدود 900 بار کمتر از الکترود بدون پوشش به دست آمد.